30 aug 2013

E.R.V.A.R.I.N.G.

Zoeken naar werk is een beetje verdrinken.
Verdrinken in een lijst van eindeloze afwijzingen.
Positieve noten worden keihard afgeknald door de zin: 'we hebben jouw kandidatuur NIET kunnen weerhouden'.
Boem.

- alsof de spijt er van afdruipt. 

"Wij zijn ervan overtuigd dat u met uw kwaliteiten wel heel snel een job zult vinden." - ik wou deze job, meneer. Mijn kwaliteiten zijn als het ware op het lijf van uw bedrijf/organisatie/NGO geschreven. Hoe kan ik nu ooit in een ander bedrijf tewerkgesteld worden als ik gemaakt ben voor deze job? Gaat u me herkneden? 
Zinloos om tegen te sputteren.

E.R.V.A.R.I.N.G.

Je zou het woord als het ware kunnen zien als een complot. De afkorting R.V.A. sluipt er genadeloos in. Hoewel er niets van bemiddeling aan is. Gekweld door een onwrikbare R.I.N.G. Rondjes cirkelen. Telkens opnieuw terug bij af. Zo kom je niet eens aan de tenen van het genoemde woord. E.R.V.A.R.I.N.G. Zeg me eens hoe je dat doet?

Dit klinkt allemaal een beetje alsof ik verbitterd ben. Integendeel echter. Ik verwoord eventjes sommige van mijn gedachtegangen wanneer het even wat minder gaat. Maar eigenlijk heb ik al enkele fantastische 'ervaringen' achter de rug. Geweldige gesprekken, lieve afwijzingsmails, maar vooral nieuwe leerrijke inzichten. En zo lang ben ik nu ook nog niet aan het zoeken ...

Hup naar sollicitatie #1557874887.

6 aug 2013

Ochtendgeluidjes in de festivaldouches: Dranouter, een festival met gras op

Een licht gekreun ontsnapte plots in de - op wieltjes staande - douche naast de mijne - op dezelfde wieltjes staande douche. Ik zat op Dranouter het voorbije weekend. Een festival met gras op! De douches op de medewerkerscamping bleken al op dag twee hun warmte verloren te hebben. Dat ochtendlijk gekreun dat uit menig douchegat ontsproot, bleek daar dus zijn oorsprong te vinden. Gelukkig bleek het dit jaar, het jaar van de zon te zijn. Na een bende ijselijke druppels bleek de laatste dag van Dranouter, de zondag, de beste te worden.

't Vat was nog lang niet af, die zondagavond in 'de bar' waar wij als vrijwilligers enkele heel drukke, maar ook een pak stille shifts gedraaid hebben. Maar de sfeer was broeierig, het hele weekend door. Van de jonge artiesten op het podium met Eva De Roovere op vrijdagmiddag tot de laatste West-Vlaamse noten van de Dolfijntjes op zondagnacht. Met enthousiast gejoel gebruikten we elke vrije minuut om menig artiest te spotten en nieuwe of bekendere gezichten hun ding te laten doen. Daarnaast maakten we gebruik van onze welverdiende - niet dat ik het erg vond hoor, om met bierovergoten handen, T-shirts en voeten aan het werk te zijn. Heel wat grappige, melige, klagende, zingende anekdotes vonden alweer hun weg naar de bar - drank - en eetbonnetjes om onze smaakpapillen te verbreden. De aardbeienmojito was onze onverslagen favoriet.

Maar dus. Ik zag een mooie opener met Eva en haar jonkies, een krachtige An PierlĂ© op haar zitbal achter de piano, een ietwat flauwe Arno, een stukje van de West -Vlaamse Radio 1 sessies - wat jammer dat ik mijn lijfspreukheld Stefaan Degand moest missen, wegens dringend gevraagd achter de toog! -, een beklijvende The Broken Circle Bluegrass Band, de Nieuwe Snaar, een deeltje van het rockende Black Box Revelation, een zondagochtendopener om u tegen te zeggen: de Nieuwe Vrienden, een grenzeloos grappige Wouter Deprez - zijn streken zijn zelfs na een jaar Zuid-Afrika nog lang niet verleerd, heerlijke vent -, een stuk van het kinderfeest dat Radio Oorwoud met zich meebracht, een machtig en nostalgisch - tijdens ons allereerste project op Ecotripping, draaiden Wouter en Kathleen deze cd blauw terwijl we door het heuvelachtige landschap van de Creusestreek reden ... we voelden ons meteen terug in het Hol van de Kabouters -  optreden van ZAZ, de nachtegalenstem van Agnes Obel een deeltje van het dansbare Emir Kusturica & The No Smoking Orchestra.

En vergeet niet dat we vanachter onze toog ook alles van heel dichtbij konden horen wat zich in de grote tent afspeelde. En ook rolstoelraces, circus, ecologische festivalideetjes, Antwerpse grappigaards kwamen op mijn pad terecht.

Dranouter 2013. U was een pareltje.