En-ga-ge-ment
Gespeld en geschreven. Zo lijkt het helemaal niet zo bedreigend als de manier waarop het nu door mijn hoofd spookt. Het 'waarom' achter mijn deelname aan de BTC-cursus blijkt moeilijker te verwoorden dan gedacht. Een manier om het te interpreteren is een betekenis te zoeken achter elke lettergreep van het woord. Dan kom ik terecht bij de vraag: En, ga gij niet mee met mij? Ja graag! Een ruime interpretatie uiteraard. Maar ik wil wel mee duiken op de stroom van ontwikkelingssamenwerking (OS).
Toch blijft dat zesletterwoord mijn hersens tergen: w-a-a-r-o-m. Ik probeer dan heel eerlijk mijn visie te verwoorden. In die zin dat ik nog geen concreet beeld gevormd heb. Misschien klinkt het wat tegenstrijdig, maar hoe meer ik te weten kom over het begrip OS (mijn luiheid in verband met het uittypen van dit woord komt bovendrijven - niet omdat ik het niet de moeite vind, wel omdat er nu eenmaal regeltjes zijn waaraan ik me af en toe wil binden. In afkortingen ben ik een held. Hoera!), hoe meer mijn brein lijkt tilt te slaan. Naast mij ligt hier een blad waarop ik een poging heb ondernomen mijn idee over OS op te schrijven. Geen goed plan, me dunkt. Het kan een richtlijn zijn. Maar mijn gevoel zegt me dat het beter is om straks gewoon (h)eerlijk de momentopname te laten afspelen. Geen voorgekauwde kwezeltoestanden.
Een ding dat ik wel kwijt wil. Die S in OS is voor mij waar het rond draait. Een beetje nederigheid kan geen kwaad. Dat overlevingsmechanisme blijft een primaire factor voor mij.
Ondertussen is mijn lasagne wak geworden. Lang leve de microgolfoven. Of hoe pietluttigheden ook een effect hebben op mijn gemoedstoestand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten