15 feb 2015

HoutGehakt

Het klinkt bijna als een natuurlijk vleesje - boomvlees.
Het is niets anders dan het voltooid deelwoord van houthakken.

Winters zijn er om jezelf warm te houden.
En met als enige warmtebron een stoof, kunnen we er niet onderuit: er moet en zal 'gehouthakt' worden.

Al jaren trek ik 's winters het veld in met katsjoebotten, vijf lagen kleding en een houthakkersmes. Het 'zagen' laat ik over aan het mannelijk geweld, het hakken doe ik lekker zelf. Het oprapen van de overblijvende takjes behoort ook tot mijn takenpakket.

Een winter zonder houthakken, is als een zomer zonder zon: zonde.

Al hakkend baan ik me samen met m'n medehakkers een weg door de opgehoopte takjes. Wanneer de vitamine D zich verspreid over onze hoofden, verandert de inspanning al rap in pure ontspanning. Ik noem het: genieten.

Ondertussen zijn we al ver gevorderd.We zijn in de fase van het houtstapelen. Dat is het 'puzzel'gedeelte van het houthakproces. Ervoor zorgen dat de gepaste blokken zich neervleien tegen elkaar. Soms wordt er gevloekt, soms gaat het als vanzelf.

Wanneer je dan later het gedroogde hout hoort knetteren en je de gele vonken ziet verschijnen in het stoofje, dan weet je: dit is het allemaal waard geweest.

Warmte.

Ook op onze Ecotrippingreis was het een van mijn favoriete taakjes. 










Geen opmerkingen:

Een reactie posten