"Zo een schone ree, daar mogen we niet op schieten, mannen"
Ik dacht bijna dat ze met een zweep achter me aan zouden komen. Een betere motivatie om verder te lopen had ik me niet kunnen indenken. Heerlijk om zo een zondagochtend te beleven. Naast jagers, kwam ik op mijn looptochtje van Zele naar Wetteren ook een bende wielertoeristen tegen die me wilden meenemen op hun 'ros' (ware het niet dat die mannen nog nooit gehoord hadden van een bagagerekje), en ook jonge gastjes op stap met de bomma die in hun volle enthousiasme bijna de gracht induikelen -met MegaMindy-fietsje inbegrepen. In Schellebelle heb ik eventjes valsgespeeld en de overzetboot genomen. Er zijn zo van die plaatsjes waar je urenlang onverstoord kan zitten lummelen. En dat idyllische plekje is er zo eentje.
Om een lang verhaal kort te maken: de combinatie 'lopen en ondertussen een familiebezoekje brengen', was zeker geslaagd. Onderweg zelfs mijn journalistieke brein(tje) nog eens aan het werk gezet. Dat is ook waarom ik het een beetje vertik om 'oortjes in mijn oren' te proppen. Muziek werkt aanstekelijk, feit, maar tijdens het lopen vind ik het net leuk om alle remmen in mijn hoofd even los te laten. Aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten