Zelfvoorzienend

Nu al de derde week op rij staat er een DROOGrek op de stoep - enfin, deze week is het er bij gaan liggen, wellicht na het hevige blaaswerk van de goden hierboven. 
Niets speciaals, zeg je.
Wel dus.
Het lijkt te gaan om een zelfvoorzienende wasmachine.
In de plaats van het rek te gebruiken waarvoor het eigenlijk ontworpen is, met name: DROGEN, staat het rek voornamelijk buiten als het REGENT.
De mensen die daar wonen zijn duidelijk van het type: wemogennietsvandenatuurverlorenlatengaan. Gelijk hebben ze. Stel dat het hier nooit meer zou regenen ... je kan het maar gehad hebben.

Ondertussen kan ik bijna officieel het reguliere studentenleventje vaarwel zeggen - ik zeg regulier omdat er nog steeds een kans bestaat op tweede zit. Studeren in augustus noem ik NIET regulier, het lijkt me zelfs een beetje illegaal. Maar liever dat nog DAN (zou Boudewijn zeggen/zingen). Nu was ik overtuigd dat ik me zou vervelen. Gewoon op mijn bed zitten en denken: nú verveel ik me. Maar het lukt niet. Misschien ligt het gewoon aan dat denken.

En zo een zelfvoorzienende wasmachine past trouwens helemaal binnen mijn denkpatroon voor hetgeen komen zal. Want nu wordt er verwacht dat je iets doet. Het zinnetje waar elke student meermaals te pas en te onpas gebruik van maakt: ik kan niet, ik moet studeren, is (bijna) onherroepelijk van mijn uitvluchtenlijstje geschrapt - ik introduceer hier dan maar meteen mijn nieuwe smoes: ik kan niet, ik moet me vervelen. 


Ik daag mezelf soms uit. Gisteren kwam er niet alleen een einde aan mijn reguliere examenperiode, ik mocht ook opnieuw, na welgeteld 42 dagen en enkele uren, chocolade eten - ik geef toe, ik heb eenmaal gezondigd. Ken je een raket? Het ijsje waarbij je ongetwijfeld niet anders kan dan aan Geubels te denken. Wel, helemaal bovenaan ligt daar soms een dun laagje chocolade over. Nu ja, ik kon dat ding toch moeilijk laten smelten? Tijd voor een nieuwe uitdaging.


To Do (1) word zelfvoorzienend.
To Do (2) verveel je zelf eerst een beetje.
To Do (3) vergeet dat vervelen, dat komt later wel - als je op pensioen gaat, of als je kind tien keer na elkaar naar Bumba wil kijken, en jij wordt gedwongen om mee te kijken. 
To Do (4) weet dat de pensioenleeftijd nog een kleine halve eeuw verderop ligt. En binnen x-aantal jaar ligt Bumba wellicht ergens begraven in de Ketnetse catacomben.