Gênant

Snelste Ikea-bezoekje ooit staat op naam van ... mezelf. Na een kleine zoektocht aan het Sint-Pietersstation alias 'de bouwwerf', vond ik al snel wat ik zocht: de tram richting Flanders Expo. Zonder veel poempa (altijd al een beetje mijn eigen woordenschat gehad) aangekomen op de parking van de Zweedse, onlangs lichtjes geterroriseerde, winkelketen. Na enige twijfel besloot ik om maar meteen de fabriekshal in te duiken. Geen tijd voor keukenhandigheden, even een korte stop aan de stofjes en co, ook heel even vol bewondering naar een gigantisch muuraccessoire staan gapen, maar dan volle gas naar de zaal waar de geur van kaarsen, valse bloemen en andere decoratiemogelijkheden meteen m'n neus inpalmde. Snel gevonden wat ik zocht, besloot ik toch eventjes te gluren in de koopjeshoek. Alweer mijn kussenarsenaal een beetje uitgebreid, al moet ik bekennen dat deze wel écht gemaakt is om in mijn kot een beetje te liggen pronken. Na enige zelfscanproblemen veilig buitengeraakt met een ananassmoothie in de ene hand, het kussen onder de andere arm. In de tram vol verwondering ontdekt dat mijn eerste rit nog niet verlopen was. Straffe toeren.

Helaas een kleine domper wanneer ik mijn 'ros' uit het rek haalde. Met een platte band is het niet bepaald handig om Gent onveilig te maken. Mits enige positiviteit toch opgemerkt dat het wellicht niet zo handig was geweest om met een kussen onder mijn arm door het Citadelpark te razen. Stappen dus. Onderweg leek ik veel bekijks te hebben. Vreemd. Het lag wellicht aan m'n haar dat een beetje wilder lag dan doorgaans. Ja, dat zou het wel zijn. Straks even 'pimpen'.

Daarnet toch snel eens een blik in m'n spiegel geworpen ... blijkbaar had de ananassmoothie het nodig geacht om mijn neus te voorzien van een geel laagje smurrie.

Gênant.