'Gij zijt mijne man ...'
Heerlijke zondagavondnostalgie. Hoe die woorden uit de mond komen van een geblondeerde, licht papzakkerige Koen De Graeve: simpelweg briljant. Van Vlees en Bloed is terug van weggeweest. Zelfs in de herhaling lijkt er geen slijt te zitten op de 'drogeworstenhumor' van deze bende klasseacteurs.
'Gij zijt mijne man ...'
Wou ik gisteren wel ook eventjes kwijt aan Ozark Henry. In een uitstekend werkende 'oldschool'-discman, schalde zijn stem gisterenavond door m'n hoofd. Het bracht de nodige rust over m'n te veel nadenkende, overkokende hersenpan. En het bracht ook opnieuw de 'goesting' naar boven om binnenkort nog eens een concertje mee te pikken van hem of een andere overgetalenteerde Belgische artiest. Suggesties altijd welkom.
'Gij zijt mijne man ...'
Dacht ik voorbije donderdagavond ook toen ik rondneuzend rondliep op de Boekenbeurs en bijna per ongeluk stootte op het mooiste mannelijk exemplaar dat aanwezig was daar in die overvolle hallen. Kobe Ilsen met name. Oke, een man uit het showbizzwereldje. Toch meer in zijn mars dan de gemiddelde (zelf uitgeroepen) schoonheidskoning die rondhuppelt in de catacomben van het 'BV-schap'.
'Gij zijt mijne man ...'
Niet. Staat in grote letters op zijn hoofd geschreven (en in nog grotere woorden in mijn hoofd geprent), dat telkens opnieuw verschijnt wanneer er een kink in de kabel zit tijdens de slopende regeringsonderhandelingen. Zucht. De politieke spelletjes die ene De Wever Bart speelt, lijken meer op een zoveelste poging tot volksmennerij, tot brood en spelen. Ik praat niet goed hoe de andere partijen zich gedragen ten opzichte van de partij die nogal slinks uit de onderhandelingen gevlucht is. Daarvoor reikt mijn binnenlandspolitieke analyseniveau niet ver genoeg, ondanks de boeiende lessen van Devos Carl afgelopen schooljaar. Maar laat ons een beetje redelijk blijven. BDW is een geweldig retoricus die iedereen van ons omver kan blazen met zijn ruime taalkennis, hier en daar is er ook een idee van hem dat me (slik) aanspreekt, toch is er nood aan een tegenmacht en een beetje meer vriendschappelijkheid.
Tot hiertoe mijn bijdrage aan het diepzinnige wereldje van Belgische Vedetten. Ik geef toe, af en toe smul ik wel eens van een Story-nieuwtje of Dag Allemaal-roddel. Het hoeft niet elke dag te gaan over Europese crisissen of Leopolds koloniale praktijken of Landgrabbing in Africa ofofof...
Maar ik moet wel toegeven dat ik voor dat laatste toch een lichte voorkeur voor heb :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten