Muts met blote tenen

Muts met blote tenen.

Het klinkt als een culinair topgerechtje. 
Het ziet er uit als een onvervalste paradox. 
Het voelt als een allesoverheersende lichaamsrilling. 
Het ruikt naar onraad. 
Het smaakt als warm ijs. 


Het blijkt de perfecte afspiegeling van mijn trotsering van het Belgische weertje. 

Stel je er ook nog een rode regencape bij voor, en je weet hoe ik gisteren geprobeerd heb de Ledebergse tramsporen te ontwijken, op zoek naar eten in de - bekend van Aanrijding in Moscou - Colruyt.

Ziezo, nu heb ik het ook aangedurfd om het meest besproken onderwerp in ons Belgenlandje aan te snijden. Het weer, begot.