Hij heeft het begeven. Het moest er eens van komen. Na een dagje studeren in de bib op 't Zuid, droop de ontgoocheling van me af toen ik merkte dat mijn achterwiel een wel heel raar geluid verspreidde. Niet het gewone rammelbaklawaai, wel een laatste poging tot ademhalen. Nog enkele meters sleepte ik me verder, maar veel beweging kreeg ik er niet in. Nu zit ik hier, een beetje verloren. Geen fiets in Gent vind ik nog steeds een enorme handicap. Het enige voordeel nu, is dat ik af en toe wel iets meer kan genieten van het uitzicht dat de stad te bieden heeft.
Vanmorgen zette ik vol goede moed pas richting Ufo, waar ik een drietal uur kon genieten van een leerlinggefrustreerde prof politicologie. Op mijn heentocht passeerde ik het vernieuwde Kinepoliscomplex. Niet het gebouw trok me aan, wel de oase van groen aan de overkant. De 'Muinkschelde', zoals google maps me influistert. Als je enkel naar het stille water kijkt en het groen dat het omringt, lijkt het wel alsof je ergens in een landelijk dorp zwerft. Tot je even naar boven kijkt en je oren openzet. De ene bouwkraan overtreft de andere. En de bouwmannen op het dak van het nieuwe 'studentenhomescomplex' kennen geen schaamte. Luidkeels roepen ze elk vrouwelijk uitziend wezen toe. Gent blijft toch altijd een stad van uitersten.
Gisterenavond samen met een kleine bende vrienden de wekelijkse quiz in de Confrater meegemaakt. Eerst stonden we voor een gesloten deur en vreesden we dat ook de cafeetjes gebruik maakten van het excuus, 'het is Dag van de Dynastie', om er even tussenuit te knijpen. Gelukkig gingen de jongens nog een kijkje nemen en hoorden we dat er wel degelijk gequizt zou worden. Vol 'goesting' zijn we er in gevlogen en werden we mooi vijfdes. Een middenmoot onder de andere deelnemers. Vooral de anagrammenronde zorgde voor de nodige hoofdbrekers. Toen we uiteindelijk Antonio Banderas op het blad kliederden, kregen alle kronkels in ons hoofd een plaatsje.
Ondertussen meet ik de schade op. Net iets te uitbundig omgesprongen bij het afgieten van de pasta. Naast rondvliegende macaroni's kreeg mijn hand ook een heet deksel te verduren. Gelukkig nog geen brandblaasjes te bespeuren.
Gegroet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten