Een doordringende geur, duizenden gieren die rond je hoofd zwermen, grote bulldozers, zwervers op zoek naar geluk, junkies op zoek naar stuff, opgehoopte lagen vuiligheid en ik totaal overdonderd.
Dat zijn de 'ingrediënten' die het vuilnisbelt van Paramaribo te bieden heeft. Vorige zaterdag stond ik er min of meer bovenop. Mijn ogen puilden uit. Hoe kan het in godsnaam dat zoiets nog bestaat ... dat is blijkbaar niet zo gek. In heel veel landen in Zuid-Amerika en ook in Azië wellicht, storten mensen hun vuil op de vuilnisbelt.
Voorheen was het een diepe put, nu torent de vuilligheid boven je uit. Slechts op enkele tientallen meters van het stort leven mensen. De geur en overlast moet onuitstaanbaar zijn.
Toen ik het belt op reed, met de vuilniswagen, moest ik even slikken - moeilijk als je je neus dichtknijpt, geloof me. Ik voelde me binnendringen in een wereld waar normaal enkel acteurs en actrices toegang voor krijgen. Maar ik stond daar echt. De bulldozers rond mij grolden kwaadaardig. De plastic vuilniszakken scheurden genadeloos open en huiselijk afval spoot open. Een paradijs voor de gieren die dreigende blikken naar elkaar wierpen om toch maar die eerste hap te pakken te krijgen...
Dat zijn de 'ingrediënten' die het vuilnisbelt van Paramaribo te bieden heeft. Vorige zaterdag stond ik er min of meer bovenop. Mijn ogen puilden uit. Hoe kan het in godsnaam dat zoiets nog bestaat ... dat is blijkbaar niet zo gek. In heel veel landen in Zuid-Amerika en ook in Azië wellicht, storten mensen hun vuil op de vuilnisbelt.
Voorheen was het een diepe put, nu torent de vuilligheid boven je uit. Slechts op enkele tientallen meters van het stort leven mensen. De geur en overlast moet onuitstaanbaar zijn.
Toen ik het belt op reed, met de vuilniswagen, moest ik even slikken - moeilijk als je je neus dichtknijpt, geloof me. Ik voelde me binnendringen in een wereld waar normaal enkel acteurs en actrices toegang voor krijgen. Maar ik stond daar echt. De bulldozers rond mij grolden kwaadaardig. De plastic vuilniszakken scheurden genadeloos open en huiselijk afval spoot open. Een paradijs voor de gieren die dreigende blikken naar elkaar wierpen om toch maar die eerste hap te pakken te krijgen...
En dat allemaal voor een reportage over de Surinaamse vuilnismannen.
Daar aan de Charlesburgweg?
BeantwoordenVerwijderenHet is de vuilnisbelt aan de Arthur Luther Kingweg ... een weg die sinds enkele jaren verhard is. Door die verharding gebeuren er heel veel ongelukken door de chauffeurs die over de baan vlammen. Gisteren zagen ik en Elien nog een pick up op zijn dak in de sloot liggen! En in de ochtend was net hetzelfde gebeurd. (En in de kranten hier krijg je dan steeds spectaculaire foto's te zien van die snelheidsduivels)
BeantwoordenVerwijderen