Gisteren een zondagje rust genomen. Geen voet buiten het 'erf' gezet. Of toch, om snel even bij de Chinees om de hoek te gaan. Nu al een begrip. Hier zijn het de Chinezen die supermarktjes open houden. Onze Chinees kan je een beetje vergelijken met een kruidenierszaak van bij ons, maar dan wel echt maar een beetje met een illegaal tintje. Waarom zeg ik dat? Gewoon, het is daar zo duister, een beetje mysterieus. Maar als we dringend nood hebben aan chips of Parbobier, is het ideaal om langs te gaan.
Voor de rest een beetje 'gehangmat', een beetje gevolleybald en vooral heel veel proberen lezen in het boek 'ageing with joy'. Als voorbereiding op de redactievergadering straks. Voor de rest weinig nieuws, hop naar de volgende werkweek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten